مقایسه کارکردهای اجرایی در دانش آموزان دارای اختلال ناتوانی در ریاضی با همتایان عادی

هدف: پژوهش حاضر باهدف مقایسه کارکردهای اجرایی (زمان واکنش، بازداری پاسخ، توجه پایدار  و حافظه کاری) در دانش آموزان دارای اختلال ناتوانی در ریاضی با همتایان عادی انجام شده است. روش: این پژوهش یک مطالعه ی توصیفی از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه­ی مورد مطالعه ی آن شامل کلیه­ی دانش آموزان پسر مقطع سوم و چهارم ابتدایی با و بدون اختلال ناتوانی در ریاضی شهر اهواز است. بر این اساس 30  نفر  از دانش آموزان مقطع سوم و چهارم ابتدایی مرکز اختلالات یادگیری ناحیه 4 شهر اهواز به صورت نمونه هدفمند انتخاب و با 30 نفر از دانش آموزان عادی مقایسه شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از آزمون tova (به عنوان یک آزمون عملکرد مستمر) و خرده مقیاس حافظه ارقام وکسلر استفاده گردید. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که کودکان دارای اختلال ناتوانی در ریاضی نسبت به کودکان عادی عملکرد ضعیف تری در زمان واکنش، بازداری پاسخ، توجه پایدار و حافظه کاری داشتند و تفاوت معناداری بین دو گروه وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش مبنی بر عملکرد ضعیف تر کودکان دارای اختلال ناتوانی در ریاضی نسبت به کودکان عادی در کارکردهای اجرایی (زمان واکنش، بازداری پاسخ، توجه پایدار و حافظه کاری)، به نظر می رسد این ضعف منجر به مشکلاتی در تصمیم گیری و عدم قضاوت مناسب، مشکلات با نوآوری ها و تغییر، حواس پرتی و مشکلات در جنبه های مختلف حافظه می شود.